Złote lata 60
Jest to okres największych sukcesów Zagłębia Sosnowiec. 25 stycznia 1962 roku Walne Zgromadzenie Członków Klubu zmieniło jego nazwę na Górniczy Klub Sportowy Zagłębie Sosnowiec. Prezesem klubu został Franciszek Wszołek, a trenerem Teodor Wieczorek. W tym okresie Zagłębie zdobyło dwa Puchary Polski (1962 pokonując w finale Górnik Zabrze 2:1 i w 1963 pokonując Ruch Chorzów 2:0), Wicemistrza Polski (1964, 1967), trzecie miejsce w rozgrywkach Ekstraklasy (1962, 1963, 1965) oraz piąte miejsce w sezonie 1965-66.
Po zdobyciu Pucharów Polski Zagłębie brało udział w europejskich rozgrywkach. W 1962 roku grając w Pucharze Zdobywców Pucharów z Upjest Dozsa Budapest (0:5, 0:0). Rok później sosnowiczanie zmierzyli się trzykrotnie z drużyną Olimpiakosu Pireus (1:2,
1:0, 0:2) W spotkaniu rozegranym 2 października w Sosnowcu padł rekord frekwencji Stadionu Ludowego. Zwycięstwo Zagłębia nad Olimpiakosem oglądało 40 000 widzów.
Piłkarze Zagłębia z powodzeniem startowali w 1964 roku w Pucharze Ameryki i w Pucharze Lata w 1966 roku, gdzie doszli do półfinału rozgrywek, w którym zmierzyli się z Eintrachtem Frankfurt (4:1, 1:6), a w edycji rozgrywek 1967 roku zajęli pierwsze
miejsce w grupie, wyprzedzając między innymi Schalke 04 Gelskirchen.
Zagłębie zdobyło Puchar Interligi Amerykańskiej oraz grało o Puchar Ameryki, gdzie doznało porażki w finałowym dwumeczu Duklą Praga (1:1,1:3). W turniej tym Zagłębie rywalizowało z AEK Ateny, Victoria Guimares, Crvena Zveda Belgrad, Werder Brema, Schwechater. Podczas zmagań naszych piłkarzy odwiedził Jan Kiepura.
Zagłębiacy gratulują zwycięstwa w Pucharze Ameryki rywalom z Pragi:
W latach 1962-1963 Zagłębie grało w składzie Machnik, Skiba, Bazan, Śpiewak, Fulczyk, Kosider, Gałeczka, Uznański, Krawiarz, Myga, Piecyk, Komoder, Gaik, Dziurowicz, Majeski, Szyguła, Strzałkowski, Kruk, Pielok, Jarosik.
W amerykańskich rozgrywkach w 1964 roku Zagłębie reprezentowali: Szyguła, Majewski, E. Szmidt, Strzałkowski, Jarosik, Śpiewak, Fulczyk, Skiba, Krawiarz, Bazan, Piecyk, Gałeczka, Myga, Uznański, Machnik, Wąs - drużynę prowadził Teodor Wieczorek.
W latach 1966-67 grali: Szyguła, Leszczyński, Strzałkowski, Bazan, Śpiewak, Myga, Pielok, E. Szmidt, K. Szmidt Jarosik, Gałeczka, Piecyk, Majewski, Wąs, Woźniczko, Gzel, Patoła, Kaczmarczyk, Biedak, Grenda, Hanke, Budzki - zespół prowadzili trenerzy Wieczorek (1966), Wożniak i Majewski (1966-67).
To była radość, czyli wygrana w 1963 roku z Ruchem Chorzów w finale Pucharu Polski (drugi wywalczony z rzędu):
Po powrocie z Ameryki nasi piłkarze zmierzyli się w pokazowym meczu z Legią Warszawa (1964):